De eerste dagen in Mangalore!

Hallo lezers!

Almelo, woensdagochtend 7 mei 5:45. Na de avond ervoor nog even met m’n ouders, Perry en Laurens nog wat gedronken te hebben konden we dan eindelijk vertrekken! Met de auto naar Schiphol!
Mocht ik bijgelovig zijn geweest had ik waarschijnlijk een heel slechte vlucht gehad. Nog maar 500 meter onderweg of een te enthousiaste duif gaf de koplamp een kusje. Ik keek nog even in de spiegel, maar zag niets anders dan veren en veren. Niet veel later op de A1 reden we ook nog een tijd in de buurt van een busje van de voetbalacademie van FC Twente, kon er ook nog wel bij!
Eenmaal aangekomen op Schiphol met pa en ma nog even wat plaatjes geschoten, koffer gedropt bij balie 13(!), koffie gedronken en een stevige kus en knuffel gegeven. Nadat ik door de douane was heb ik direct maar wat dollars gehaald voor het geval dat nodig zou zijn.

10:50 Vertelde meneer de piloot dat we ‘ready voor take off’ waren, nou kom op dan! Na een relaxte vlucht van ruim 8,5 uur met vriendelijke stewardessen en aan passagiers behalve Indiase mensen hooguit 5 Nederlanders, kwam ik rond 11 uur (India is +3,5 uur) aan op Mumbay international airport. Na mijn koffers te hebben gepakt stond ik rond half 1 buiten in India! Op dat moment was het nog 30 graden, wat een benauwde warmte.
Daar bleek dat ik naar een ander deel van de luchthaven bestemd voor binnenlandse vluchten moest met een taxi. Nou, in Nederland mag je het behalve taxi ook niet eens meer een auto noemen.
De chauffeur adviseerde me binnen op de luchthaven te wachten, omdat toeristen in het donker nog wel eens een aantrekkelijk slachtoffer van diefstal konden zijn.
Ik heb daar tot 8 uur in de ochtend rondgelopen, gelegen, gezeten, maar echt slapen kwam er niet van. Om 9:20 ging de gate (13 haha!) open voor mijn vlucht naar Mangalore. Van de hele vlucht van een uur heb ik niets meegekregen, zo vermoeid was ik.

Na mijn backpack van de band te hebben gehaald ben ik naar het Tourist Information Centre gelopen en heb wat info van die man gekregen. Buiten staan dan vervolgens 20 taxichauffeurs op je te gieren om je 14 km verder naar het centrum van Mangalore te brengen. De gelukkige was Depol (zoiets), een lokale chauf, die naast goed kon sturen ook goed kon claxoneren. Volgens mij gaat hier automatisch je claxon af als je het gas intrapt ofzo, bizar! Hij zette me af bij hotel Roopa, een prima hotel waar ik wel even kon verblijven.

Ik had behoefte aan een hele flinke powernap, dus die heb ik direct maar genomen. Rond 6 uur ’s avonds ben ik het centrum van Mangalore in gelopen en heb daar wat gegeten. Ze eten hier trouwens veel met hun rechter hand ipv met bestek, dus ik heb m’n manieren van thuis maar aan de kant gegooid en heb me netjes aangepast.
Ik ben hier trouwens als lange rooie blanke een behoorlijke bezienswaardigheid. Velen kijken me na, anderen zwaaien zelfs naar me. Rond 9 uur gingen de meeste winkels dicht en bij gebrek aan straatverlichting en energie ben ik maar weer naar het hotel gelopen.

Ik had die avond nog even in mijn reisboek gekeken en in de lokale informatie van de regio. Daarin stond dat Panambur een mooi strandoord was waar veel toeristen kwamen en ook hotels waren. Nou, klinkt prima toch? Ik met m'n goede bedoelingen de volgende dag dus met m'n backpack op de rug de straat op, op zoek naar een taxi. Ik ging eerst even een ontbijtje halen (broodje met een half gekoot ei en wat pittige saus en uitjes) wat ik vervolgens ergens op een trapje op at. Daar kwam ik aan de praat met de eigenaar van de winkel van wie dat trapje was.
Een vriendelijke man van 45 jaar die me veel wist te vertellen over de regio. Hij wou me wel naar Panambur brengen, maar wist niet of dat wel echt van toegevoegde waarde was.
Hij moest wel eerst even langs zijn huis zijn zoontje ophalen en afzetten bij z'n moeder, dus ben ik in zijn auto meegegaan. Eenmaal aangekomen bij die oma in haar grote villa kreeg ik wat te drinken en werd mij van alles verteld over de vruchtenbomen die in haar tuin stonden. Uiteraard werd daar ook flink aan geschud en kreeg ik de vruchten die er af vielen om te proeven.

Vervolgens zijn Rowith (zo heette die man) en ik verder gereden naar Panambur. Toen ik daar eenmaal was bleek dat het niet veel was. Ik was de enige toerist en verder zat er over het hele strand slechts een mannetje of 100. Ik ben na een half uur en wat gegeten te hebben terug gelopen naar de grote weg, waar ik een driewielertaxi heb genomen terug naar Mangalore, hotel Roopa haha!
Hier blijf ik nu tot morgenvroeg, vanaf waar ik om 6:20 de trein zal nemen naar Margao (in de provincie Goa, welke zo groot is als Overijssel). Dit is een bekende regio voor toeristen met veel bezienswaardigheden en activiteiten.

Gisteravond heb ik nog even door het centrum van Mangalore gelopen en wat lokaal voedsel geprobeerd. Om 9 uur is hier eigenlijk alles wel gedaan en is het ook vrij donker op straat, dus ben ik maar naar het hotel gegaan.
Vandaag ga ik nog een sim-kaart proberen te regelen en nog even naar het centraal station om een ticket te kopen voor morgen.

Dit verhaal is inmiddels al weer lang genoeg, dus ik kap er mee! Ik kan nog veel meer schrijven, maar dan wordt het voor jullie ook saai! Als ik in Goa ben zal ik weer wat van me proberen te laten horen!