Noord-India, Nepal en Mumbay!

Hallo Allemaal,

Inmiddels weer een paar weken verder en heel wat ervaringen rijker! De laatste keer dat ik schreef was ik nog bezig met m’n co-schap in Manipal. Ik ben al 4 vluchten verder en heb veel plaatsen gezien, zoals Delhi, Puskhar, Jodhpur, Jaipur, Agra, Varanasi en ben ik 9 dagen in Nepal geweest (Kathmandu en Pokhara)!

De laatste avond in Manipal was echt geweldig. De kroeg waar we meerdere keren per week kwamen hebben we als laatst bezocht en we hebben wederom lekker karaoke gedaan. Toen het tijd was om te gaan kwam er op het grote scherm een powerpoint presentatie van onze groep Nederlanders met alles wat we in die weken hadden meegemaakt. 5 van onze groep zouden die week vertrekken, reden voor de DJ om daar even aandacht aan te schenken, echt geweldig! De gecensureerde versie van die film komt misschien nog wel online! ;)

De volgende ochtend was niet zo chill. We vertrokken om half 6 en lagen rond 3 uur in bed, met als gevolg dat ik niet wakker te krijgen was en we met z’n vieren allemaal nog half-dronken in de auto naar het vliegveld van Mangalore zaten en nog net op tijd waren!

Vervolgens hebben we een aantal dagen in Delhi rondgebracht en op de zaterdag nog de trein naar Agra genomen om daar samen met Evelien, Kelly en Jorne de Taj Mahal (1 van de 7 wereldwonderen) te gaan bekijken. Geweldig mooi gebouw op een ontzettend warme dag!
Die avond was de laatste avond van Kelly en Evelien, zij vlogen ’s nachts weer naar Nederland. Sjoerd (ook een co uit Maastricht/Manipal) had ook het noorden van India bekeken de afgelopen dagen en at samen met zijn broer nog met ons mee!

Maandags zijn Jorne en ik vertrokken met onze eigen driver (Nitin) om een roadtrip te maken door bekende/mooie steden in het noorden (Rajahstan) van India. Zo hebben we in 5 dagen Pushkar, Jodhpur, Jaipur en Agra bekeken. Ik kan elke stad wel 1 voor 1 gaan beschrijven, maar dan zijn we weer 4 alinea’s verder. Reken er maar op dat het geweldige dagen waren.

We hebben in die dagen veel forten, paleizen en lokale winkels bekeken. Ik moet zeggen dat ik Amber Palace in Jaipur tot nu toe de mooiste vind die ik ooit heb gezien, ook vanwege het mooie uitzicht dat je hebt als je op het paleis staat.
Zo’n reis is ook wel vermoeiend. Elke dag vertrek je weer vroeg, zit je de hele dag in de auto overal heen te crossen (ook nog in een auto waarvan de vering kapot was en de airco het zwaar had). Ondanks dat heb ik me uitstekend met Jorne en Nitin vermaakt.

Nitin was een klein dikkerdje die al vanaf z’n 15e driver was (‘If you pay you can get your license earlier’). Nitin had de pech dat hij 5 zussen had, met als gevolg dat hij al jarenlang aan het werken was om de bruiloften van z’n zussen te kunnen betalen. Hiervoor moest hij z’n eigen belangen aan de kant schuiven en 7 dagen per week werken. Ik heb veel voor m’n familie over, maar alleen maar werken voor m’n zusje zit er niet in (Sorry Juud ;) !).

Uiteindelijk zijn we op onze laatste dag gedropt in Agra op het treinstation om met de sleepertrain naar Varanasi te gaan. Daar hebben Jorne en ik nog een dag en nacht doorgebracht. Wat je daar meemaakt is met geen pen of toetsenbord te beschrijven.

In Varanasi loopt de heilige rivier de Ganges en, zoals elke Hindoe graag zou willen, wordt men aan de voet van de Ganges gecremeerd wanneer ze deze wereld hebben verlaten. Met uitzondering van priesters, zwangere vrouwen, kinderen <10 jaar en mensen met lepra (die worden met een baksteen de rivier in gegooid) wordt alles daar gecremeerd. Huilen voor familieleden is niet toegestaan, het is juist een betere wereld waar de overledene heengaat in de ogen van deze mensen. Van elk familielid is de oudste zoon verantwoordelijk voor het aansteken van de brandstapel. Dit gebeurt niet voordat hij 800 rituelen heeft doorlopen en naar de kapper is geweest om z’n hoofd kaal te scheren (m.u.v. 1 pluk achter op z’n hoofd). De verbranding duurt bij kleine mensen ongeveer 3 uur en bij de wat forsere grotere personen zo’n 5 uur.
Bij de mannen blijft het sternum over en bij vrouwen het bekken (vraag me niet waarom, snap ik niet) en wordt uiteindelijk door de oudste zoon in de Ganges gegooid.

Foto’s maken was streng verboden en daar heb ik me dan ook braaf aan gehouden, anders konden families duizenden dollars van je gaan claimen.
Ik denk dat op een plek van 50 vierkante meter aan de voet van de Ganges zo’n 10 brandstapels aan het branden waren. We stonden er letterlijk 1 meter vanaf met de rook in ons gezicht, zo dichtbij mag je komen. Ik had verwacht dat het enorm zou stinken, maar dat was totaal niet zo. Af en toe zie je hier en daar een been uit een brandstapel vallen welke er vervolgens weer wordt ingegooid of zie je tussen het hout door een verkoold hoofd liggen. Ontzettend indrukwekkend.

Verder is Varanasi een grote stad met veel kleine straatjes, veel koeien, ontzettend veel stank en veel mensen die je willen ‘rondleiden’ en je uiteindelijk fooi proberen te laten betalen.

Al tijdens onze trip in India hebben we vliegtickets geboekt met als bestemming Nepal, Kathmandu! Hier zijn we de volgende dag heen gevlogen. Na een visum voor 9 dagen te hebben geregeld uiteindelijk naar een guest house vertrokken waar we direct een verkoper van een travel agency tegen het lijf liepen. Hij heeft samen met ons een mooie trekking uitgezocht, want we wouden een trekking door de bergen van Nepal gaan doen (geen Mount Everest hoor!). De volgende dag direct weer vertrokken om half 8 uit Kathmandu om de 7 uur lange bustrip naar Pokhara te ondergaan. Eenmaal in Pokhara aangekomen hebben we direct geschikte bergschoenen en kleding gekocht en de dag afgesloten met een welverdiende maaltijd en bier.

De volgende dag zijn we vertrokken naar het gebergte waar we zouden gaan rondtrekken met als eindbestemming de Poon Hill (zo’n 3200 meter hoogte). We hebben er 2 dagen over gedaan om de bijna de top te bereiken, en op dag 3 in de ochtend (5 uur) zouden we het laatste half uur klimmen om daar de zonsopgang te bekijken. Helaas was het erg bewolkt en zagen we erg weinig. Af en toe bij een opklaring ving je een glimp op van de fantastische omgeving met de besneeuwde bergtoppen. Dag 3 en 4 zijn we weer aan de ‘afdaling’ begonnen (met af en toe ook nog wel een uur klimmen tussendoor). Een geweldige belevenis met onderweg supermooie natuur en veel gezelligheid!

Wat me trouwens ook uitstekend beviel was 4 dagen geen internet, heerlijk!
Jorne en ik hadden een eigen gids, en daarnaast liep ook nog een 20-jarige knaap uit Maleisie mee. Die dacht er iets te lichtzinnig en had z’n hele backpack van ongeveer 13 kg meegenomen tijdens de beklimming (wij alleen een tas met een paar onderbroeken, sokken, extra shirt en toiletspul). Zijn voornaam weet ik nog steeds niet, maar z’n achternaam was iets van Goo Boo Chow, met als gevolg dat we al snel de bijnaam Gorbatsjov hadden gevonden.
Gorbatsjov liep standaard 50 meter achter ons (of het nou klimmen of dalen was) en regelmatig moesten we even wachten op onze maffe Aziaat, die z’n benen met z’n handen vooruit/omhoog moest helpen en zelfs regelmatig geen puf meer had om te praten.
Toch wel grappig, zo iemand er bij waar je niet mee maar om kunt lachen!

Het verschil tussen Nepalesen en Indiase mensen is trouwens groot. Nepalesen vind ik veel vriendelijker, zijn minder uit op fooi en maken veel makkelijker een praatje met je. Toch zijn de mensen in zuid India ook heel vriendelijk, maar in het noorden willen ze maar 1 ding en dat is je geld en nog meer geld.

Gisteren ben ik in Mumbay aangekomen vanuit Kathmandu en heb ik afscheid genomen van Jorne, die vandaag doorvliegt naar Nederland. Ik heb nu nog een week voor mezelf in Mumbay. Wat wel heel gezellig is is dat er een groep van 7 mensen uit Manipal komt (allemaal co’s uit Maastricht en onze Congolese vriend Christian) om samen met mij 3 dagen (vr-za-zo) te chillen in Mumbay. Zondag zal ik met hun meereizen naar het zuiden in de sleepertrain, zal ik nog 1 dag in Mangalore blijven en vlieg ik dinsdag de 19e terug naar Nederland om vervolgens de 20e ’s ochtends op Schiphol aan te komen.

Ik kan jullie niet met woorden zeggen hoe fantastisch ik het heb gehad deze kleine 4 maanden in India en Nepal. Zó veel gezien, zó veel gedaan, zó veel leuke mensen leren kennen, echt top!
Toch heb ik ook weer zin om naar Nederland te gaan, daar waar het niet stinkt en hygiene iets hoger in het vaandel staat. Familie en vrienden zien, lekker BBQ’en en over gaan op de orde van de dag, iets waar je op een gegeven moment wel weer naar verlangt!

Ik hoop dat jullie met veel plezier en zonder slaperige ogen mijn (vaak veel te lange) verslagen hebben gelezen, dit zal waarschijnlijk de laatste zijn!
Tot snel, see you soon, a bien tot en India en Nepal: राम राम